-fótspor ástarinnar-

húmið leggst eins og slikja yfir höfuð okkar
horfin er sólin sem lýsir heimi þessum
döggin lifnar við og lífgar upp á grasið
lífið hverfur bak við dökka sjalið og sefur

ein sú tilfinning sem lifir ei en lífið tendrar
tipplar um og snertir höfuð okkar allra
skilur eftir sig fótspor í hugum manna
syngjandi skríður hún um og heldur áfram

stýrumst við glöð af ástarinnar gjöf
göngum við í sæludal hamingjunnar
upp í hlíðarnar við höldum og hverfum sýnum
horfum við niður á lífið sem við skiljum eftir

hverfum við inn í hvort annað með fótspor á hvirflum
hver maður leitar uns hann unnustu finnur
er sólin er horfin og tunglið er tekið að skína
syngjum við og stígum fótspor ástarinna