ég horfi á þig, máttvana af ást.
þú lítur til mín. of örmagna til að líta frá, stari ég á þig.
fell inní hafdjúpu augun þín. fer lengra og lengra þar til ég gleymi stað og stund.
föst inní þér reyni ég að líta undan.
en líkaminn lætur ekki af stjórn.

en þú sérð ekkert. því augu mín eru galtóm eins og einmanalegt tunglið á köldu vetrar kvöldi.

bjallan hringir. þú ferð.
en ég sit bara. líkaminn frosinn.
og smám saman hverf ég…

horfin..