Karlinn kannski fullur er
Verður í næsta tjaldi ber
Hann konu sér og tekur hana
Heppin var hún að bíða ekki bana

Hann fer inn og út margar ferðir
Áður en ungu stelpuna serðir
Hún sá að þeir allir voru óðir
Leit svo framan í sinn bróðir

Hann hrökk í kút og strax hætti
Þetta alls ekki úr því bætti
Að einn sagði: Gerðu eins og þig lystir
Þá komst einn að því að þetta var hans systir

Ónýtt er stelpunnar líf
Því maðurinn var ekki með “hlíf”
Hún á eftir að muna þetta alla tíð
Að hún barðist við karlahóplýð