BRÚÐAN ÞÍN

Vill þóknast öllum,
en þó fyrst og fremst þér.
Hún bara kann ekki,
að stjórna sér!

Þú fylgist með öllu
og ert svo nærri.
Hvers vegna finnst henni
þú þá alltaf svo fjærri?

Þú vilt passa
fjöreggið mitt.
En enginn má vita
leyndarmál þitt.

Snerting hans rafboð,
um líkama minn líður
og sem sjúkdómur væri
um æðarnar skíður.

Öfugsnúin og ódæl,
vil fá allt en samt ekki.
Hjartað hamast og hamast
út af þessu merkikerti.

:Þ