Wherever time has taken me,
I always seem to fail and fall.
I?ve never felt like free..
But I try, I will, I shall!

No matter how hard I've really tried,
everybody seems to move more easy easier.
It's hard to face rejection,
even harder to take it without a fight

At night I pray, soon I will rise and show to myself that I'm truthfully worth something more.

I beg you people, STOP judging everything and everyone around you.
Look before you walk ahead..

———-
ég er ekki hrifin af því að skrifa mikið á ensku.
en þetta er eldgamalt ljóð eftir hana sjálfa mig.. langaði til að sýna fólki það..
maður sér þá svolítið skemmtilega hvernig maður þroskast með aldrinum :)
Ekkert sem ég skrifa er í samhengi ?