Grátur Ég er barn í hjarta
alltaf hrædd og ein
slegin ég er grátandi
er ég bið um hjálpina

Án þess að vita hví
er ég alltaf á flótta
dregin í gegnum sársauka
barnið ég sokkið til heljar

Get engum treyst
brostin er allur vilji
sterk var ég eitt sinn
en nú er ég horfin, inn

Kann ekki að segja
fallinn á kné í bæn
treysti á björgun
hins heilaga máttar

Brotin, brömluð barnsins bein
er ég reyni aftur á flótta
traust mitt á Guðinn góða dvín
bið aðeins um eitt, hjálp

Nístandi grátur minn
engin orð ég hef
kvalari, þú sem þarna ert
lát mig í friði

Ei mun ég undan láta
falla í freistni lyga
leyfa þér mér að stjórna
ei er ég sterk, en sterkari en svo

Ópið fast í hálsi mér
veit ég get barist
tárin á vöngum gefa mér styrk
vitandi að ég gefst ei upp