okey þetta ljóð er kannski soltið rugglingslegt… en endilega segðu mér hvað þér finnst ;)


Ertu farinn,
farinn frá mér?
Hvað var það
sem ég gerði þér?

Þú tókst mitt hjarta,
mitt eina hjarta.
Tókst það frá himninum bjarta,
og fórst með það í myrkrið svarta.

Ég fann fyrir blóðinu renna,
og fyrir hjarta mínu brenna.
Ég mun deyja,
án þess að tala né segja
hve heitt ég elska þig.

Ég get ekki lifað,
lifað þessu einmannalegu lífi.
Ég bíð og ég bíð
eftir að geta stungið í bak mitt
beittum hníf.

Ef ég finn þig ekki aftur
mun ég fara.
Þú þarft bara að segja, segja við mig:
ég elska þig, mín kæra Sara

En ég er búin að bíða,
bíða of lengi.
Og vil ég ekki neina aðra drengi.
Ég vil bara þig,
og að þú elskir mig.

Ég laggst niður
tilbúin að kveðja.
Byrjaði að telja niður,
þrír, tveir, einn

þú komst, en þvi miður.
Þú varst of seinn.

Sál mín var farin,
farin frá þér.
Augu mín störðu,
augu mín bláu.

Allt var hljótt,
ekkert gerðist.
Nema eftir dálitla stund, dálítinn tíma
runnu tvennskonar blóðtegundir saman í eitt.

Þú lást við hlið mér,
og varst búinn að farga þér.
Ég var ekki dáin,
en það varst þú.