Snemma dags, sólin gægist yfir fjallstindana
sjáum við hrafnana hoppa skrækjandi
á vígvelli barnanna.
Heyrum bergmál frá því um nóttina
er þau dóu æpandi
undir augliti stjarnanna.

Við hristum okkur í hryllingi
fellum jafnvel eitt eða tvö tár
og snúum svo baki við þeim.
Andlit þeirra afmynduð í tryllingi
dauðinn kom snemma í ár
- sumir komast aldrei heim.
Gríptu karfann!