Án þín er ég sem
einmanna haustlauf
er hrekkst um
stræti og torg,
og leitar skjóls
undir húsvegg
í bjarma götuljóss.

Ég er tíndur án þín
sem áralaus bátskel
á ólgandi úthafi
um niðdimma nótt.

það ert þú
sem ert mold mín
hlý og mjúk,
þú bara þú
sem ert mitt
segulskaut.