Horfin yfir móðunna miklu
nú móðir mín hvílir
lúin bein
og vonar að einhverntíma aftur
hún fái að líta þenna heim

En von hefur aldrei verið 100% örugg
eða neitt nálægt því
svo mamma
þarf að bíða eftir degi þeim
að fá dagsljós að líta með augum tveim

Því hún yfir móðuna miklu
á skínandi fáki reið
og hófadynur
í dölum og fjöllum
sanna príði hjá fáki þeim

Aðeins þeir göfugustu og bestu
fá að þeysa þessa reið
því hinir
fara til himna eða heljar
og fá aldrei að lýta þennan heim