Þessi hrungjörnu lauf
haustsins
og látlaus litaskipti þeirra
fara að angra mig
þegar ég treð þau fótum
á heimleiðinni

þau minna mig á
fallvaltleika lífsins
og stunur sköpunarinnar
er þráir endurlausnina
og paradísarheitið
eins og ég.