Ég geymi mynd í höfði mér,
mynd af þér.
Augu mín munu fella tár,
það brennur sár.

Mín tilvera er trufluð sál,
það logar bál.
Sál mín brennur inn í mér,
út af þér.

Þú hljópst í burt, þú fórst mér frá,
hvað lá þér á.
Allt sem ég geri leggst á mig,
en ekki þig.

Ég harma öll mín orð sem sár,
og ég fell tár.
Viltu koma aftur, koma heim,
með þinn ástarkeim.

Dáin er mín brotna sál,
það slokknar bál.
Upp til himna, einn með mér,
ég bíð eftir þér.