Ég stekk fram í svarta nóttina
svo tunglinu bregður
og það felur sig bak við ský.

Ég hvísla til þess huggunarorðum
og held um birtuna frá því
sem fellur eins og af feimni
á veggina í kringum mig.

Loks gægist það undan grámanum
geislar af ánægju
og gefur mér örlítin votan koss.
—–