Vatnið drýpur
Sullið kemur seint
jónan sígur djúpt í mig
en getur engu breitt

Í helli hugsa ég
hvað geri ég rangt
ekkert kemur
þrátt fyrir það

Nú veit ég hvað var að
það var ekki jónan
núna mun ég deyja hægt
úr hugsjón minna vina

Hún situr með mig seint um nótt
hún veit ég er að deyja
ég óska þess ég hefði hætt
þá væri ég ekki hér

Ég vissi ekki hvað ég hugsaði þá
ég sé eftir því núna
á dánarbeðinu lygg ég nú
með lífslítin lið

Í nóttina tárin dofna seint
í hugsjón systur minnar
ég særði þaug öll sem eitt
þau syrgja en í dag