sólsetrið breiðir fram
rauða dregilinn

teppið mitt
teppið mitt
er appelsínugult útí rautt

-ljótt teppi

hér er ildulykt dauðalykt nálykt

veggir loft og andrúmsloft
úr hlaupi

þúsund nútona gagnkraftar
fella saman sitthvort lungað

út
fássérfestloft

sykurtré spretta fyrir framan mig
sykurtré sykurtré
ég vil sleikja laufin þín
þó að kilómetrarnir
vefji sig um augun í þér

laufaspaði
laufatígull
laufahjarta

ég - þútré

klukkan mín stöðvar heiminn með valdi

ég - með munninn fullan af laufum

sólin er loksins sest
á morgun verður þér plantað annarsstaða