Lífið það lifir í eigin heimi
lifandi sprettur hvar sem er.
Líf á jörð er líf í geimi
lífsins neisti um veröld fer.
Lífsfrjóið í loftsins sveimi
leiðandi afl í brjósti ber.

Guði ætlað er guðir gera
Guðir elska líf og heim
Guðir fagra gæsku bera
Guðir nátta vítt um heim.
Guði ætlað á gafli vera
Guð ei raskar hugum þeim.

Guðir skapa geim og líf
Guðir upphaf eiga sér.
Guðum leiðist karp og kíf
kærleik öllu senda hér.
Gulnaðar klysjur gamlar ríf
gallar í texta þykir mér.

Af góðum ættum guðinn er
gegnum heill og fríður.
Afkomandi sem annar hver
ættarboginn víður.
Eiginkonu á örmum ber
ástleitinn og blíður.

Ef guðinn vildi gæta manns
þar gæska og illska mætast.
Ef ekki treystir huga hans.
helsins stjórar kætast.
Guðinn þiggur gæsku manns
gæfa við kosti bætast.

Létta vildi löngun hans
láta drauma rætast.
Getnað þáði og gæsku manns
gæfu kostir mætast.
Amma drífur afa í dans.
ættarstofnar kætast.