Við erum stökin í skólans og menntunar mengi,
við mætum í skólann og neitum að hlýða og þegja.
Við höfum hér setið á rassinum lengur en lengi,
við langþreytta kennara höfum sko ekkert að segja.

Við stöndum öll sameinuð í því að kúka á kerfið
og köllum á göngunum áköf: “Vér mótmælum allir
stærðfræði, dönsku og enskunni sem er svo erfið,
einkunnir segja oss ekki hvað vér erum snjallir!”

Svo áður en varir þá munum við merkisfólk verða,
milljónamæringar, kennarar, ráðherrar, bændur,
sýslumenn, löggur og aðrir sem eftirlit herða,
ömmur og afar, tengdabörn, frænkur og frændur.

Það er fyrir mestu að lifa og hætta ekki að hlæja
hvað svo sem lífið og mannfólkið í okkur hendir,
lífsins að njóta og alheiminn láta sér nægja
og nýta þann tíma er við höfum á jörðinni. - Endi