ég stóð á öndinni
af hrifningu
yfir eigin ágæti
og lýsti með tilþrifum
tækninni minni:
“vots mí; æv gottit; æm brilljant”
en þegar mér
fataðist sundið
saup ég hveljur
úti í miðri laug
og stóð á öndinni
- aumingjaleg
og sagði svo á innsoginu:
“its not fönní; æ olmóst drávnd”
(eitt sinn… var ég að reyna að betrumbæta skriðsundstæknina mína)