allar skoðanir eru afar vel þegnar og ekki vera ef fólk gefur sér tíma í að túlka, rýna o.fl.. Endilega takið upp stækunarglerin og segið mér svo hvað sem ykkur finnst:)

Svona Hilda mín þetta er létt háð hjá mér =) Ekki persónulegar árási

Sko, Haukur.

Þetta ljóð er að öllu leyti, tel ég, líkt Tímanum og Vatninu, ekki bara uppsetningin, heldur líka hvernig þú beitir myndmáli, notast t.d. frekar við viðlíkingar heldur en myndhverfingar. Auk þess er notað svipaður stíll og efnistök. Þú vilt halda því fram að undirtóninn sé annar, allt í lagi, en það er ekki nóg til þess að Steinarsaðdáendur sjái ekki strax hvaðan ljóðið er sprottið og andvarpi.

Eitt það helsta sem Steinn stóð fyrir í íslenskri ljóðagerð var frumleiki. Þessi tilraun þín til að líkjast honum (þó með annan undirtón) stríðir gegn því. Til að líkjast Steinari þarf að líkjast honum ekki. Skilurðu hvað ég á við?

Þessi Steinars-stíll virkar hreinlega fráhrindandi á mig, því ég kann svo vel að meta T&V og þar af leiðir vil ég ekki kafa ofan í þetta ljóð. Bara hef ekki áhuga. Sorrý, en svona getur farið fyrir annars ágætum tilraunum. Það dugir ekki að undirtónninn sé öðruvísi, því þegar þú tekur bragarhátt sem er svo sterkum böndum bundinn ákveðnu ljóði, ert með svipaða nálgun er það fyrsta sem lesendur, þeir er þekkja frumljóðið, gera er að hrópa: Ófrumlegt.

Tilraun að nýta ákveðið form. Ágætt, mjög fínt en gerðu greinarmun á tilraun og ljóði. Það að vinna með form er líka mjög góð hugmynd, en það er eitthvað sem maður heldur út fyrir sig og sýnir engum. Það þarf nefnilega ekki að birta hverja einustu tilraun eða hvert einasta ljóð. Taktu þér Snorra Hjartarson til fyrirmyndar, ja eða, Stein Steinarr. Báðir voru þeir lítið fyrir að sýna neitt annað en það er þeir töldu fullunnið, sér í lagi þó Snorri. Ef þú ert að sækjast eftir rýni um hvað má betur fara með birtingunni hér, þá hefurðu allnokkrar hér og flestar sýnist mér miða í sömu átt.