Fortíðin er hóra!
Gleðikona
með tælandi bros,
daðursfullt augnaráð
og geislandi fegurð (geislandi í myrkrinu)
sem stenst þó varla
við nánari (mun nánari) skoðun.
Hún heillar,
þar sem hún hallar sér
upp að ljósastaur
á horni Draumastrætis
og Veruleikagötu
og kallar á mig.
Hið mjúka blússtef
sem fylgir henni
er lokkandi.
Ég róta um
í sálarpyngjunni
til að sjá
hvað ég get borgað henni
í kvöld.