Í dag er ég álfaprinsessa
sem er föst í klóm hins ógurlega dreka.
En í þann mund er von mín er að þverra
kemur riddarinn á hvíta hestinum.
Mikill bardagi hefst og að lokum sigrar riddarinn,
slítur höft mín með sverði sínu.
Og þegar sólin er að fara að sofa
sameinast varir okkar í óendanlega eilífðina.

Í dag er ég draumórahnáta.
Fiðrildin bera mig til skýjanna
þar sem ég gríp í næstu halastjörnu
og flýg til tunglsins.
Þar sit ég og hlæ að pínulitla fólkinu á jörðinni
meðan ég fæ mér bita af tunglinu.
Svo kalla ég á geimtaxa
sem flýgur með mig upp í mjúka rúmið mitt.

Í dag er ég vonlítil.
Varnarlaus og dofin,
græt ég heilt fljót
á meðan skrímslin undir rúminu
hlægja að mér og mínum raunum.
Í lokatilraun fer ég til Stóra Bjarnar
í von um hlýju og falleg orð
en fæ í staðin stærðfræðidæmi þar sem útkoman er núll.

Í dag er ég þunglynd.
Tilfinningalaus hreyfi ég mig ekki hót
er hrægammar rífa úr mér hjartað
og borða af bestu lyst fyrir sjónum mínum.
Með brostinni röddu kalla ég á þá:
,,Ekki fara! Ég á miklu meira handa ykkur til að seðja maga ykkar".
En þeir reka upp skellihlátur
og fljúga á braut.

Í dag er ég reið.
Ég tek eldingar Seifs
og þruma þeim í þá sem hafa sært mig.
Ég kasta og kasta
þangað til enginn er eftir.
Þá næ ég mér í stóran sóp
og sópa allri öskunni saman.
Með illkvitnislegu glotti blæs ég öskunni úr augnsýn.

Í dag er ég geðveik.
Ég næ í kjötsax
og sker mig niður í marga búta.
Síðan pakka ég þeim í gjafapappír
og sendi til nánustu ættingja og vina.
Nú getur enginn sagt
að ég komi aldrei í heimsókn
því ég mun alltaf vera á staðnum.

Í dag er ég dáin.
Dánarorsök: rökræddi of mikið við geðveikina.
Líkaminn stirður og kaldur
eins og sál mín var orðin á endanum.
Fullt af fólki safnast saman
og étur sig sadda af rjómakökum.
Og ef ég rýni vel
sé ég þar inn á milli drauga úr fortíðinni.

Hver veit hvað ég verð á morgun?







I am you and what I see is me - Pink Floyd (Echoes).