Getur verið að ÞETTA sé málið?
Að liggja í sófa, sígó í annarri, fjarstýring í hinni, ælan í kokinu yfir aumingjaskap fólksins í sjónvarpsfréttunum…

Að vera ógeðslega skotin í strák sem er svo ógeðslega sætur&gáfaður að mann svimar og að hata Latabæ frá dýpstu rótum hjartans…

Að vita ekki hvort maður býr yfir einhverskonar sköpunargáfu og vera skíthræddur við að vakna einn daginn og skilja að maður er bara grátlegt vonabíartífrík með húfu á Prikinu eða eitthvað…

Að vera óheyrilega latur háskólanemi og mamma í hlutastarfi sem er búin að gleyma hvernig á að gráta…

Að geta ekkert gert annað en að bíða eftir að fá ógeð á þessu tuskugráa og nikótíngula lífi, ógeð á bókum og ljóðum og kaffi…

Ég bara spyr.