kvöld illsku og haturs
styöðvaðist hjartað,
blóðið storknaði og hugur minn hvarf.
Það var fullt tungl,
vonskan tók völdin
át sig inn í mig.
Þetta var ekkii ég,
aðeins líkami á sálar
með tómt hjarta.
Ég bið þess að þetta kvöld,
kvöld illsku og haturs,
hefði aldrei runnið upp
aðeins verið martröð.
Martröð sem stöðvaði hjarta mitt.
ég mun aldrei gleyma þessu,
þetta situr á sálu minni
-að eilífu.
steinka