Demantar augna þinna,
ísilagðar brautir stjarna.
Hjartsláttur hugsandi manna,
vonlaus öskur deyjandi barna.

Eldur og gull, sleikja sár þín
olíublandið fullhugans blóð
Fórnin þeirra, gaddavírshjarta,
áður ótroðin slóð.

Greddumyndir, sveittur óður
um alla nema þig.
Herópin frá hundruðum manna,
sem tilbáðu sjálfa sig.

Í krafti óttans, einkennis merkis okkar.
Allir stóðu upp og steittu hnefa.
Og hæst góluðu þeir hræsnarar sem höfðu
engu að tapa og ekkert að gefa.