Fyrir utan gluggan minn liggur lítill blár bíll
þar liggur hann á hvolfi við gangstéttarbrúnna og býr til stíflu Með laufblöðunum
Eitt sinn átti lítll stákur hann en svo óx hann uppúr honum og fleigði honum í göttunna
Málningin er flöggnuð af honum og er ryðgaður, hann er aleinn og sorgmæddur
Ég vorkenni honum svo mikið að ég tek hann upp og gef honum heimili upp á hillunni
Inni í stofu, þar líður honum vel, hvað er ég að hugsa lekfangabíll hefur engar tilfiningar
Og ég vill ekki hafa ryðgað rusl inni hjá mér svo fleigji ég honum aftur út. Í kalda veröldinna.
Steinar Smári Hilmarsson(r)