Grót

Johnsen kallinn kom og fór
á Kvíabryggju í fangakór
var karl ei kunnur fyrir slór
þar klappar grjótin smá og stór

Hann dæmdur fangi vestur fór
en flestar sakir af sér sór
eftir fár og fum og yfirklór
var fleygt í klefa sem ekki er stór

Þó flestum þætti ei fræg sú för
og fáleg heldur fangans kjör
yfir Kvíjabryggju nú færist fjör
og á fangans kjörum breiting ör

Hans sakarskrá var löng og ljót
sem líklegt er um slíkan þrjótk
það er hvorki betrum eða bót
að keyra burtu Grundfirst grjót

Hjá Johnsen brautin virðist bein
þá braust út vesta hamrakvein
þar eftir er nú auðnin ein
er áður var fjara með sinn stein

Í fjörunni var feikna val
af fögru grjóti í fjaðrasal
já full var fjaran langt inn í dal
Johnsen þessu flestu stal