Ég langt til hægri leit
og sá langa græna haga,
en vindur í vinstri fjarska,
allt var eins og eiðurmerkur aska.

Ég löngu hægri leið fór,
snjóskafla, skjálfandi slórandi,
skuggi frosin og myndin brotin
hundrað ogáttatíu gráður
allt varð nú eins og áður.

Vindurinn í vinstri fjarskanum
leiðin var löng og ströng,
þangað til að hlýna tók.
Vindur kafnaði þegar regnið féll,
eiðimörkin varð að mold
og fræ urðu til úr ösku.