Augun súr af eitri gærdagsins
Pepp vantar viðlag lagsins
er of fúll og illa haldinn
tilað nennað standí þessu enn um sinn

En stamt er hans smetti
og óbilgjörn sálin sig gretti
aumingja Pepp var sem þornaður túss
og því gargaði sálin á næsta sjúss

Hurðin á hnénu hans bombar
sársaukinn ófríður myndar þar far
og orgið surgar i tómu stræti
eyrun hans meikekki þessi helvítis læti

Haltrandi ætlar á næsta bar
Farið nú óðum breytist í mar
líkt og vegvísir drottins
um að nú væri hann dottinn

Fallinn, fullur af fíkn
Sekur um að þykjast sýkn
Pepp var róni sem jagaðist áfram
mar varð fljótt sýking en Pepp var í ham

Lítur til vinstri og þaðan til hægri
ef aðeins í loftinu ´ann væri lægri
því er hann af stað, drottinn hann lýstur
annar vegvísir á hann er þrýstur

Bamm bíllinn skall á sama fæti
Pepp sest í öryrkjans sæti
mánuður líður og sofandi var haldið
Ef Pepp værí leik værann með rauða spjaldið

Svo loksins hann vaknar
en minninu saknar
og drottinn virtist gefa Pepp annan séns
samt virðist hann titrandi tens

Einsamall er í sterílesaðu herbergi
þögnin dynur á uppsöfnuðum eyrnamergi
Ekkert hann mund´um sitt fyrra líferni
“Hvaðan kom þetta tattó af erni?”

Hvað var Pepp nú ef ekki róni?
hvert var hans hlutverk á íslandsins fróni
Ekkert upp kom í hans skuggsæla kolli
en reynir að fatta hvað þessu olli

Dinglar á hjúkku sem snögglega mætir
og svör hennar tilfinningarnar tætir
Ekkert hann man og ýtir á grátinn
Hjúkkan huggar og tappar á látin

“Svona, svona ?” hjúkkan hann sefar
Pepp sýgur ekkann og yfir sig slefar
Hún ætlar fram og áður en hún lokar
“Vilt eitthvað?” hönd´hennar á hurðinni dokar

hugmynd verður í Pepps stíflaða heila
líkt og feykja, eftir stendur einn keila
“Já!” hvíslar Pepp í bergmáli grátsins
“Nennirðu að skreppa í ríkið fyrir mig?”