Þessi bið virðist ekki
Ætla að enda,
Frá mér nú ástinni
Vil ég henda.
Ég legg ekki í
Að bíða og vona,
Af hverju þarf þetta
Að vera svona?

Með tárvotum augum
Leggst ég á bæn,
Ég bið mína Sól
Að vera mér væn.
Lát okkar varir
Mætast í nótt,
Svo hjarta mitt hvílist,
Svo sofi ég rótt.

- - - -

Gyðjan frelsar hjarta mitt,
Hún gefur mér þá trú,
Að andar okkar beggja
Myndi sterka brú;
Brú á milli mín og þín,
Brú með stoðum veggja,
Brú sem tengir hjörtu tvö
Og heimili sálna tveggja.

- - - -

Myrkrið hverfur,
Þú ert hér,
Með arm þinn þétt
Um herðar mér.