það væri til.
Það bjó djúpt
í böndum
og barðist við að sleppa.
Vatt sér og þandi sig
í vonlausri viðleitni
að fá að fæðast.
Og ég brosi
og hristi hár mitt
eins og af tilviljun
yfir augun.
Og hata það.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.