Grænan lit sem geðveikastan nota ég og spreyja mér á sjónu þína svo þú takir eftir dýrðinni staldrir við og dáist að svörtu línunum sem liggja í gegnum sálina mína
Þetta ljóð finnst mér ágætis tilraun sem slík, ég settist fyrir fram tölvuna niðri í vinnu, ákvað að semja eitt stk ljóð í snarheitum, um hvað vissi ég ekki en pikkaði af stað þegar mér var litið á spreybrúsa af fluorescent grænni plasti-kote málningu. Ljóðið kláraði ég hálfri mínútu síðar eða svo. Kannski lít ég á það seinna og vinn aftur með hugmyndina, sem mér finnst nokkuð góð þó ég segi sjálfur frá :)
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..