Þakka hrósið, ég vona að allir skilji tvíræðni ljóðsins! ;)
Samt er ég ekki nægilega ánægður með að koma ekki inn fimmta skilningarvitinu; snertingu, ég gat heldur ekkert útilokað hana, nema þá með deyfilyfi, en það passar heldur ekkert inn í stíl ljóðsins, svo að ég bara sleppti því. Maður finnur enga snertingu hvort sem er þegar maður er dauður.
PS: ljóðið á samt að heita “Ástæða þess að þú skalt ekki reyna að útiloka tilfinningar þínar” það bara passaði ekki sem titill. :)
Kíkið endilega á síðuna mína www.folk.is/nixey