Á ferðalagi án þín,
með ölllu þessu fólki,
í allri þessari náttúru,
átt þú allan minn hug.

Hvernig ljósir lokkar þínir glóa
og hvernig augu þín verða blárri
þegar sólin skín.

Sit við mjallhvítann foss
og hugsa með mér
hvernig það væri
að njóta hans með þér.

Stíg upp háann tind
og hugsa með mér
hvernig það væri
að sigra hann með þér.

Ógurleg náttúran,
er ekki söm,
án þín…