OOOhhhh….

Þetta er svo nálægt því að vera eitt það flottasta sem ég hef lesið!!! Fyrstu sex línurnar eru tær snilld að öllu leyti. Orðalag, tilfinning, meining, hrynjandi, stuðlar. Allt frábært! En sjöunda línan er slæm, verulega slæm!! (Nei ok ekki verulega slæm, ég þurfti bara að lesa hana 5-6 sinnum til að finna hrynjandina í henni og fann hana loksins en það er ekki gott, þetta á að flæða eðlilega en gerir það ekki). Lokalínan er flott nema að það er meinleysisleg ofstuðlun sem að böggar svo sem engan, “ein” og “ást”.
Fyrirgefðu, ég varð bara svo uppveðraður þegar ég byrjaði að lesa en svo varð ég svo svekktur þegar kom að endinum. Ég mæli með því að þú takir þetta og vinnir meira í endinum af því að hitt er SVO FLOTT!!!

Mér finnst þetta mjög fallegt ljóð.

Awwwww… þetta er án efa eitt fallegasta ljóðið hérna :) Það er viss tregi í þessu reyndar, en þú bætir hann upp með því að lofa að vera hjá stráknum og lofar honum eilífri ást… vel upp sett og rímið passar líka.