þú ert stóra tréið í grarðinum

þú géfur mér skól
þegar vindasamt er
þú vermdar mig frá sólinni
þegar hún skín svo skært
þú passar að ég blotni ekki
þegar ringir
þú stiður við bakið á mér
þegar ég þarf þess
þú leifir mér ða klifra í þér
þegar ég vill vera barn

laufin þín synga fyrir mig
svo ég sofni
þegar ég er þreytt

þetta geriru allt
samt nenni ég aldrie að vökna þig
eða géfa þér áburð