Steinninn liggur einn í flæðarmálinu,
þarinn fór frá honum án þess að kveðja.
Svo tárin runnu af steininum,
en bílarnir á götunni sáu ekkert fyrir rúðuþurkunum.
Tárin blönduðust rigningunni,
á meðan steinninn hugsaði til hlýju þarans,
þarans sem eitt sinn vafði hann örmum sínum.