Það er maður sandkorn tímans fyrir ei löngu síðan svaf og ekkert sagði lifir í andans barði.
Nú er sú tíð að sá maður ei lifir, deyr í sorgar söng að drukna æla inna baði hann óskar ei þér þá raun.
Liggur nú niður grafin og seigir ei framar meir því hann er dáin já og grafin þetta blessaða grey.

höf: fredinn (Ingi Karl)
Takk fyrir

P.S. Endilega seigið álit ykka
ég er bestur ;)