Ást hans ég þráði,
hreina og tæra,
en hana hann mér ei tjáði,
þó svo að hann vildi mig ei særa.
og þær tilfinningar sem sársaukinn stráði..
ég var snögg að læra..

AÐ…

Sársaukinn
er ærandi yfir að vera of sein,
og einmanaleikinn
smígur í gegnum merg og bein.

Esmeralda/00