Sem í draumi, ég upplifði
Að ég væri dauð
Farin frá jörðu
uppstigin
Samofin öreindum
Eilífðarinnar,
Hóphyggjubúa.
Kyrðin var magnþrungin
Yndislega Seiðandi
Og þó yfirbugandi.
Magnþrota hrópaði á hjálp
Vanmátta, einmana
Í öllum þessum aragrúa
Af sameindum, fléttandi
saman einn söng
Sem ég ekki skildi.