Ástin er eins og nautabaninn,
Sem lokkar nautið með rauðu, seyðandi lit og ögrar því að takast á við hann.
Þegar nautið hleypur í gegn, stingur ástin það í bakið og særir það blæðandi sárum.
Hið ástfangna naut heldur í blindni áfram í von um fullnægingu á hvötum sínum, þar til dauðinn skilur þau að.
Ástin stendur eftir með blóðugar hendur og áhorfendur fagna stöðugt.