Mig langar til að muna daginn langa
mamma dó,og draumar mínir með.
Heldur áfram hjartans dimma ganga
heltekin af sorg get ekkert séð.

Hjartasárin, tóku lífsins löngun
hendi himnaföður leiddi heim.
Alla leið, að sálarlífsins göngum
ástvinirnir biðu eftir þeim.

Ég sakna hennar elsku mömmu minnar
elsku hennar, aldrei fann né sá.
Tárin seytla niður mínar kinnar
töfralausn ég þyrfti helst að fá.

Hvert sem lítur harmi þrungið hjarta
heilsteypt sálin líður burt um nótt.
Allir þrá að eiga framtíð bjarta
ástarinnar vegi finna fljótt.