Kolrugluð ást
Á morgnana ég vakna
og man strax eftir þér.
Þú einasta eina sem ég hef.
Þú dregur mig að þér
sem eldur að viði
Seiðmögnuð þrá.
má ekki gefa mér leyfi til gamans
-í vinnuna verð -
Svo augunum loka ,
geng hljótt framhjá þér.
Í augnabliks óstjórn ,
Opna þau aðeins
- sé strax eftir því -
Þarna ertu , svo falleg og fín
Ég skelf og titra af löngun til þín.
Að snerta og gæla
-við þig -
Kanna allt það, þú getur gefið
finna hitann, frá þér ,verma mig.
Mitt hjarta er bundið við þig
Mín hugsun er bara “Við”
Ég er vitskert af ást til þín
Og nýt þín þegar eg get.
Ég hef það ei gott þá daga
sem þú ofhlaðin ert
- biluð og brunnin -
og getur ei verið,saman með mér.
Talvan mín.