Þetta ljóð er tileikað vini mínum sem ég kynntist hérna inniá huga:)



Í maganum fiðrildin flögra,
fyrir þennan eina dreng.
Hann á reyndar hug minn allann,
hverja stund er ég götuna geng.

Heiðbláu augun mig heilla,
en sálin hans þó allra mest.
Ég vona að hann hugsi það sama um mig,
því mér finnst sem hann þekki mig best