Sálin brýst um,
þungur ekkinn kæfandi.
Hjartað frosið,
sprungið..

Reykjarmökkur í stað hugsana.
Krumla læstist um innyflin,
sölt tárin þrengja sér niður kinnarnar.

Máttlaus líkaminn hættur að streitast á móti,
uppgefinn..

Þú horfir á mig
með heift í augum.
Tilfinningalaus,
vélrænn.

Dæmdur til að deyða saklausar sálir..