Ég man eftir þessu kvöldi
það var flipp flipp flipp flipp flippað kvöld
ég flaug þetta kvöld

Ég man að það byrjaði á því
að ég sat úti í garðinum
og var að rífast við tré
Ég var að segja við tréð
að ástæðan fyrir því að það sæi ekki neitt
væri ekki vegna þess
að það væri myrkur úti
eða vegna þess að tréð hefði engin augu
heldu vegna siðblindu þess
Tréð var ósammála mér

Ég hafði þó sigur að lokum
Ég man að ég stóð upp og hneygði mig
fyrir rigningunni sem klappaði fyrir mér
og bað um meira

Og þá
og þá og þá og þá og þá og þá
þá varð mér litið á þig
ég sá þig inn um glugga á næsta húsi
og það var þá sem ég flaug
Ég flaug að glugganum og horfði inn
ég horfði á þig
þar sem þú klæddir daginn af þér
og klæddir þig í nóttina
og ég hef ekki getað hætt að fljúga síðan þá