hausin á mér er einsog svampur
léttur og rakadrægur
ég skil ekki góðmesku
ég er aldrei þægur
vill bara brjóta og bramla
ég er fífl
eða það segir sú gamla
ég á ekki skilið þetta líf
ég ætla að enda það
skera sundur púlsinn með hníf
liggja á gólfinu
í eigin blóði
það blæðir svo mikið
það liggur við flóði
en ég veit ekki af því
því ég er dauður
líkaminn þurr
hausinn auður
ég sé svart
og fatta hvað ég var mikill sauður

-The Poet