Skari gamli
Sjálfan hefurðu djöfulinn séð og drukkið úr dýi því er fæstir súpa á Fórst inn í heim er sýndir mér að sukkið súrna þegar hærra þarf að ná Um göturnar hljópstu beinaber og blautur barðist einn við sjálfskapaðan vetur Í hausnum voru hundrað falskar flautur sem að fólskulega ærðu sálartetur Með helming vasa hálffulla af klinki hýrðist einhversstaðar inn á milli með krónu fimmkall sívalninga úr sinki sastu á bekknum laus við mennska hylli.