Brosið bitra
konan vitra
–ég þekkti þau
Margt hún missti
djúpt það risti
–ég fylgdist með
Þótt sviði í sárin
faldi hún tárin
–ég sá þau öll
Í gleði og glaumi
grét hún í laumi
–ég heyrði til
Dáin, grafin
burtu hafin
–ég man þig enn