Hatur
Í myrkrinu vakir hann veikur og vonsljór um betra líf við mennina hræddur svo smeykur með sár eftir illskunnar hníf Þeir áttu hans andvökunætur þær ætlar hann þeim öllum að gjalda því að hatrið með grimmdinni grætur og geldur því skuldin þúsundfalda Eftir háðung og spott í lífinu stutta skal ferðinni heitið yfir í annað endapunkt smellt á með einum putta paradís fundin og landið þar kannað.