Mér er orðið stirt um stef
og stílvopn laust í höndum,
í langnættinu lítið sef,
ljós í myrkri ekkert hef,
kaldur titra, krepptur gigtar böndum.


Húmar að mér hinsta kvöld,
horfi ég fram á veginn,
gröfin móti gapir köld,
gref ég á minn vonarskjöld
rúnir þær sem ráðast hinumegin.

Kveðja, TONY1